سریه (اصطلاحات نظامی)سریه در اصطلاح فقه نظامی، فقط به جنگ‌هایی گفته می‌شود که پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) خود در آن حضور نداشت. ۱ - معنای لغویسریّه به فتح سین و کسر راء بر وزن فعلیه به دسته‌ای از لشگر گفته می‌شود که تعداد نفراتش از پنج تا چهار صد نفر متغیر می‌باشد. جمع آن سرایا و سرایات است. سریّه به معنی گزیده، افراد انتخاب شده، انجام کار محرمانه، سیر شبانه و شیئی نفیس نیز آمده است. ۲ - معنای اصطلاحیدر اصطلاح، سریّه فقط به جنگ‌هایی گفته می‌شود که پیامبر اسلام خود در آن حضور نداشت. مورخان تعداد آن را تا ۶۶ مورد و شماره غزوه‌ها را تا ۲۷ مورد شمرده‌اند. [۲]
مسعودی، أبي‌الحسن بن علی، مروج الذهب، ص۲۸۷.
[۳]
آیتی، محمدابراهیم، تاریخ پیامبر، ص۲۲۱.
۳ - هدف اعزام سریههدف از اعزام سریّه‌ها امور زیر بوده است:
۴ - روایتی از پیامبر اکرمابن عباس از پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) چنین روایت کرده است: «خَیْرُ الصِّحابَةِ ارْبَعَةٌ، وَ خَیْرُ السَّرایا ارْبَعَمِاَةٍ، وَ خَیْرُ الْجُیُوشِ ارْبَعَةُ آلافِ وَ لَنْ یَغْلِبَ اثْنا عَشَرَ الْفاً مِنْ قِلَّةٍ؛ بهترین یاران از نظر عدد چهار نفرند، و بهترین سریّه‌ها چهار صد نفر، و بهترین لشگرها چهار هزار، و لشگری که عددشان دوازده هزار نفر باشد، در مقابل دشمن هیچ‌وقت از نظر کمی افراد مغلوب نخواهد شد.» [۵]
علی ناصف، منصور، التاج الجامع للاصول، ج۴، ۴۰۶.
۵ - پانویس
۶ - منبع• جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۷۳. رده‌های این صفحه : اصطلاحات نظامی | سریه ها
|